İnsanın midesi ile kalbi arasında çok sıkı bir bağ var.
Artık, ya da hep öyleydi de, ben yeni fark ettim ki; bazı insanları, söylediklerini, söylemediklerini, duruşlarını, yaptıklarını, riyakarlıklarını, samimiyetsizliklerini, küçük hesap peşinde koşmalarını, sadistliklerini, hamlıklarını, faşistliklerini, pisliklerini, aşırı temizliklerini, yalakalıklarını, onursuzluklarını, ahlak kumkumalarını, yargıçları, zangoçları, aşk satanları, aşk alanları, ve bir yığın insanı, söylediklerini değil de, satır aralarını okumaya başladığım günden beri, kalbim sızlamıyor.
Sadece midem bulanıyor, buruluyor, eziliyor, ekşiyor.
Sadece yoğun bir bulantıdan başka hiç bir şey hissetmiyorum.
Sanırım kalbim paraşüt takıp, gizlice mideme yumuşak iniş yaptı. Şimdi iki organım paralel hizmet ediyorlar beynime.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder