1 Aralık 2015 Salı

Ne desem boş!

Metroda gazete kağıdı üzerine oturup yalın ayak dilenen Suriyeli çocuk, biraz ilerde merdivenlerde Türk mü Kürt mü olduğunu kestiremediğim flüt çalan bir çocuk daha. O kadar çoklar ki. 
Dönüşte çöp konteynerinin içindeki küllerin içinden kendisine yemek arayan yaşlı bir adam.
Acı acı miyavlayan sokak kedileri, köpekler...
Her gün daha da duygularından arınmış insanlar. 
Bugün gördüklerim bunlardı ve her geçen gün daha da çoğalıyorlar...
Canım ne yazmak istiyor, ne bi şey... sanki içimde bi burgu var, kalbimi buruyor, midemde kompresör çalışıyor.
Ne demeli, ne yapmalı bilmem.
Gerçekten bilmiyorum. 

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...